مربی سیار روستایی اسفراین ۱۰ سالی میشود که با کودکان و نوجوانان روستاهای مختلف همراه است و چاشنی حضورش، کتاب، بازیهای بومی و محلی، قصه و کاردستی است و به دور از هیاهو، با ذوق و هنر خود، تلاش میکند خاطرات فراموشنشدنی برای کودکان روستا رقم بزند.
به گزارش «عصر اترک» چشم به انتهای جاده دوختهاند و کتابهایی را که در دست گرفتهاند ورق میزنند؛ همه منتظرند، از پیچ جاده که پیدایش میشود، شور و شوقی وصفناشدنی در میان بچهها موج میزند و برای رسیدن به کتابخانهای که مسافر است، با یکدیگر مسابقه میدهند.
این لذتبخشترین و ماندگارترین لحظهای است که مجتبی کلانتریان با هر بار حضورش در روستاهای اسفراین تجربه و شور و اشتیاقش را برای ادامه این مسیر دوچندان میکند.
مربی سیار روستایی اسفراین ۱۰ سالی میشود که با کودکان و نوجوانان روستاهای مختلف همراه است و چاشنی حضورش، کتاب، بازیهای بومی و محلی، قصه و کاردستی است.
او به دور از هیاهو، با ذوق و هنر خود، تلاش میکند خاطرات فراموشنشدنی برای کودکان روستا رقم بزند.
مجتبی کلانتریان هر دو هفته یکبار میهمان نگاه مشتاق و لبخند دلچسب کودکانی میشود که برای این مسافر کوچک سیار لحظهشماری میکنند.
آنها با دیدن سفیر دانایی دست از کار کشیده و لحظههایشان را به همنشینی با یار مهربان پیوند میزنند و روایتگر داستانهایی میشوند که از یار مهربان آموختند و با چاشنیکردن لهجه محلی، دوستان خود را در لذت ماجراهای ناب همراه میکنند.
این مربی سیار نهتنها در اوقافت فراغت به سراغ بچههای روستا میرود، بلکه در طول سال تحصیلی نیز با حضور در کلاس درس، قصهگویی را میان بچهها ترویج میدهد و با کاردستی، خلاقیت را در دانشآموزان شکوفا میکند. او که حالا ۴۰۵ عضو فعال دارد، از حضور اعضا در محل استقرار کتابخانه سیار، پیش از حضورش سخن میگوید که بدون هیچ قول و قرار قبلی منتظر کتابخانه سیارند تا سوار بر بال دانایی به هر کجا که میخواهند سفر کنند.
کلانتریان آرزو دارد، کودکان و نوجوانان در جای، جای این سرزمین، کتاب بخوانند و از کتاب یاد بگیرند، برای همین با کودکان و نوجوانان همراه میشود و تلاش میکند تا در قالب فعالیتهای فرهنگی، هنری و ادبی، آنها را به مسابقات و جشنوارههای مختلف استانی و ملی معرفی کرده و فرصت دیدهشدن به آنها بدهد.
او که در این سفر پرماجرا از حضور و ذوق بچهها انرژیاش مضاعف میشود، شناسایی استعدادهای نهفته در دل مدارس از طریق فعالیتهای فرهنگی، هنری و ادبی و آشناکردن کودکان و نوجوانان با کانون پرورش فکری را رسالت یک مربی سیار عنوان میکند و گفت: تمام تلاشم این است تا ردی از خاطرات خوش را بر ذهن کودکان روستا حک کنم.
وی به اثرگذاری روند کتابخوانی دانشآموزان در پیشرفت درسی آنها هم میپردازد و همراهی معلمان با کتابخانه سیار در راستای ترغیبکردن آنها به مطالعه و نوشتن خلاصهای از کتابها را گامی دیگر در تحقق اهداف کانون برمیشمارد.
او اگر چه در طول این سالها خاطرات بسیاری را از لحظههای ناب بودن در کنار بچهها به یاد دارد، اما آنچه که بیش از همه گوشه ذهنش جا خوش کرده است، دادن کتاب به عنوان هدیه به کودکی در جادهای منتهی به روستاهای هدف کانون است؛ هدیهای که او را به عضو فعال کانون تبدیل کرد و لبخند رضایت را بر لبان مربی سیار نشاند.
انتهای خبر/ رحمانی
0 نظر